Geniet nooit met mate!
Blijf op de hoogte en volg Marise
23 Mei 2014 | Suriname, Paramaribo
Woooooowww wat gaat de tijd ontzettend snel hier! De eerste twee weken zijn alweer voorbij en laat ik je zeggen dit avontuur is nu al onvergetelijk! Woensdag 7 mei 2014 was de dag der dagen en wat was ik zenuwachtig. Zomaar alles achterlaten voor 7,5 maand is niet niks. Gelukkig had ik Linda aan mijn zijde waardoor het weg gaan al een stuk makkelijker was. Alle Schalkoordjes waren mee gegaan naar het vliegveld en we waren stipt om 5 uur ’s ochtends onderweg richting Schiphol. Chapeau want wij met zijn zessen precies optijd, dat gebeurt niet gauw! Na een liefdevolle afscheid was het moment aangebroken, daar gingen we dan!
In het vliegtuig werden we gelijk vol gepropt met Surinaamse gerechten! Heerlijk! Ik zei al tegen mijn Surinaamse buurvrouw ‘Ik heb nog nooit zoveel gegeten!’, waarop ze zei ‘wen er maar alvast aan!’ Na leuke gesprekken met medepassagiers en gelijk een belofte om linda en mij op te komen zoeken in het ziekenhuis was de vlucht zo voorbij. Toen we het vliegtuig uitstapten kwam de tropische temperatuur ons al tegemoet, 31 graden! Aankomend bij de douane ging het al gelijk helemaal op zijn Surinaams, alles op zijn tijd! Achja, gewoon aan wennen ;)
Met de taxi gingen we van het vliegveld naar ons verblijf, ongeveer een uurtje rijden. Wat een rit zeg! Links rijden moest ik echt ff aan wennen! Naar alles en iedereen wordt getoeterd en gezwaaid. Het meest bizarre vond ik nog het verschil in huisvesting. De grootste villa stond naast de meest armzalige krot die je maar kan vinden. Echt een groot verschil. Aankomend op de Mozartstraat werden we hartelijk verwelkomd door 16 medebewoners die nu al veel meer zijn dan dat! Ze hebben ons gelijk mee op sleeptouw genomen en hebben ervoor gezorgd dat Paramaribo al een beetje als een thuis gaat voelen.
De volgende ochtend hadden we gelijk om 10 uur een afspraak met onze begeleider van het Academische Ziekenhuis Paramaribo. Wat een verschil met NL! Het is echt een super groot ziekenhuis en als je binnenkomt is er een giga grote wachtkamer waar alle patiënten uren zitten te wachten, met en zonder afspraak. We kregen een rondleiding door het ziekenhuis en werden voorgesteld aan alle mensen waar we mee samen gingen werken. Ik had er gelijk al zin in!
Tijdens onze eerste weekend hadden we gelijk al een verjaardag van 3 van onze huisgenoten. Ze hadden een kroegje ‘de gouveneur’ afgehuurd waarna we met de partybus verder gingen. Wat een ervaring! Je gaat met zijn alle in een open bus waarbij de muziek keihard aan gaat en iedereen helemaal los gaat. En dat gewoon midden in de nacht. Stilte na 11 ’s avonds geldt hier niet in Suriname!
Het tweede weekend gingen we met negen man richting Bigi Pan in Nickerie, een schitterend moerasachig natuurreservaat. We sliepen met zijn alle in een huisje die midden op de Nickerie rivier lag. We kregen gelijk een heerlijke lunch bestaande uit nasi, bami, surinaamse groenten en kip. Na heerlijk uitgerust te hebben in de hangmatten kwam de tijd om onze eigen avondeten te gaan vangen. Met stokken hebben we krab en vis de visnetten ingejaagd die ’s avonds voor ons werden bereid, en het smaakte wederom heerlijk! Ik weet niet of de mensen dat echt zo doen hier of dat we gewoon in de maling zijn genomen door de locals, want het was behoorlijk lachwekkend! ’s Avonds zijn we wezen kaaiman spotten (een krokodilachtige). Nou vangen moet ik eigenlijk zeggen want het werd ons middageten voor de volgende dag! Toen we terug waren hadden we een bijzonder mooi uitzicht op de sterrenhemel waar we tot in de late uurtjes hebben liggen kletsen over van alles en niks eigenlijk. Dit top weekend werd afgesloten met een heerlijk modderbad. Niet echt een babyhuidje aan overgehouden, maar het was zeker een ervaring!
Adyosi!
Liefs Marise
In het vliegtuig werden we gelijk vol gepropt met Surinaamse gerechten! Heerlijk! Ik zei al tegen mijn Surinaamse buurvrouw ‘Ik heb nog nooit zoveel gegeten!’, waarop ze zei ‘wen er maar alvast aan!’ Na leuke gesprekken met medepassagiers en gelijk een belofte om linda en mij op te komen zoeken in het ziekenhuis was de vlucht zo voorbij. Toen we het vliegtuig uitstapten kwam de tropische temperatuur ons al tegemoet, 31 graden! Aankomend bij de douane ging het al gelijk helemaal op zijn Surinaams, alles op zijn tijd! Achja, gewoon aan wennen ;)
Met de taxi gingen we van het vliegveld naar ons verblijf, ongeveer een uurtje rijden. Wat een rit zeg! Links rijden moest ik echt ff aan wennen! Naar alles en iedereen wordt getoeterd en gezwaaid. Het meest bizarre vond ik nog het verschil in huisvesting. De grootste villa stond naast de meest armzalige krot die je maar kan vinden. Echt een groot verschil. Aankomend op de Mozartstraat werden we hartelijk verwelkomd door 16 medebewoners die nu al veel meer zijn dan dat! Ze hebben ons gelijk mee op sleeptouw genomen en hebben ervoor gezorgd dat Paramaribo al een beetje als een thuis gaat voelen.
De volgende ochtend hadden we gelijk om 10 uur een afspraak met onze begeleider van het Academische Ziekenhuis Paramaribo. Wat een verschil met NL! Het is echt een super groot ziekenhuis en als je binnenkomt is er een giga grote wachtkamer waar alle patiënten uren zitten te wachten, met en zonder afspraak. We kregen een rondleiding door het ziekenhuis en werden voorgesteld aan alle mensen waar we mee samen gingen werken. Ik had er gelijk al zin in!
Tijdens onze eerste weekend hadden we gelijk al een verjaardag van 3 van onze huisgenoten. Ze hadden een kroegje ‘de gouveneur’ afgehuurd waarna we met de partybus verder gingen. Wat een ervaring! Je gaat met zijn alle in een open bus waarbij de muziek keihard aan gaat en iedereen helemaal los gaat. En dat gewoon midden in de nacht. Stilte na 11 ’s avonds geldt hier niet in Suriname!
Het tweede weekend gingen we met negen man richting Bigi Pan in Nickerie, een schitterend moerasachig natuurreservaat. We sliepen met zijn alle in een huisje die midden op de Nickerie rivier lag. We kregen gelijk een heerlijke lunch bestaande uit nasi, bami, surinaamse groenten en kip. Na heerlijk uitgerust te hebben in de hangmatten kwam de tijd om onze eigen avondeten te gaan vangen. Met stokken hebben we krab en vis de visnetten ingejaagd die ’s avonds voor ons werden bereid, en het smaakte wederom heerlijk! Ik weet niet of de mensen dat echt zo doen hier of dat we gewoon in de maling zijn genomen door de locals, want het was behoorlijk lachwekkend! ’s Avonds zijn we wezen kaaiman spotten (een krokodilachtige). Nou vangen moet ik eigenlijk zeggen want het werd ons middageten voor de volgende dag! Toen we terug waren hadden we een bijzonder mooi uitzicht op de sterrenhemel waar we tot in de late uurtjes hebben liggen kletsen over van alles en niks eigenlijk. Dit top weekend werd afgesloten met een heerlijk modderbad. Niet echt een babyhuidje aan overgehouden, maar het was zeker een ervaring!
Adyosi!
Liefs Marise
-
23 Mei 2014 - 06:47
Tim:
Wat leuk om te lezen dat julie t zo naar je zin hebben daar Maries! De foto's zagen er al heel tof uit! Geniet er maar met volle teugen van daar! Liefs. -
23 Mei 2014 - 06:52
Arielle:
Super leuk geschreven zus! Fijn dat je zo aan t genieten bent! Mis je...dikke kus♡ -
23 Mei 2014 - 07:30
Yorick:
Wat een leuk stuk! Geniet ervan! X -
23 Mei 2014 - 11:57
Lisanne:
Nooit geweten dat je zo leuk kon schrijven! Leuk hoor :) genietze nog he! Kus -
23 Mei 2014 - 13:43
Ellen:
Heel erg leuk! Ik blijf je volgen hè :)
Lekker genieten, je maakt mooie herinneringen X -
23 Mei 2014 - 16:05
Corine:
Zoooo leuk om jullie zo te kunnen volgen in combinatie met alle foto's.
Kijk uit naar de het vervolg!
Xxx -
23 Mei 2014 - 19:14
Mau:
Hey marisejeeeee! Echt super leuk om
te lezen dat alles zo goed bevalt! De foto's spreken al boekdelen ;-) veel plezier daar!
Dikke kus -
23 Mei 2014 - 19:30
Emma:
superleuk maries ! veel plezier kus voor jullie xxx -
23 Mei 2014 - 19:57
Nathalie De Vin:
Leuk om te lezen, zo te horen heb je het super naar je zin. Geniet ervan, voor je het weet is het voorbij! Xx -
23 Mei 2014 - 20:38
Ceciel:
Wat leuk om te lezen dat je het zo goed naar je zin hebt -
23 Mei 2014 - 23:44
Oma Bergers:
ik lees met plezier jullie reisverslag
en dat je het naar je zin hebt
geniet er maar lekker van hoorxxx
-
16 Juli 2014 - 09:49
Gerard Bergers:
Mooi geschreven! Zijn er ook foto's??
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
